"POLICY PAPERS" nr 24/2010 "Cichy faworyt? Czarnogóra na drodze do UE"

Autor: Łukasz Reszczyński |
12.08.2010

Czarnogóra pewnym krokiem zmierza w kierunku członkostwa w Unii Europejskiej oraz NATO. Ostatnie wybory lokalne potwierdzają, że kurs strategii politycznej obrany przez koalicję rządową z premierem Đukanoviciem na czele będzie kontynuowany.

"POLICY PAPERS" nr 23/2010 "Nowy pakiet sankcji ONZ wobec Iranu - działania pozorowane?"

Autor: Tomasz Otłowski |
28.06.2010

Gdy na początku czerwca br. Rada Bezpieczeństwa ONZ przegłosowała kolejny, czwarty już, pakiet sankcji wobec Islamskiej Republiki Iranu, Stany Zjednoczone uznały to za wielki sukces wielostronnej dyplomacji międzynarodowej. Być może faktycznie jest to spory sukces, skoro Waszyngton potrzebował aż pół roku na przekonanie Rosji i Chin – w toku żmudnych rozmów i kolejnych ustępstw – do poparcia idei nowych sankcji przeciwko Iranowi.
Jednak w rezultacie tych wymuszonych ambiwalentną postawą Moskwy i Pekinu kompromisów pakiet kolejnych „kar” wobec Teheranu można faktycznie, jak tym razem wyjątkowo słusznie zauważył irański prezydent Mahmud Ahmadineżad, „wyrzucić do kosza”. Oprócz czysto propagandowego i politycznego znaczenia, nowe sankcje przeciwko Iranowi mieć będą bowiem najpewniej niewielkie znaczenie praktyczne i tym samym nie wpłyną na postawę Teheranu w kwestii jego programu jądrowego. Co więcej, dążenie administracji USA do uchwalenia rezolucji RB ONZ za wszelką cenę sprawiło, że także ostrze jednostronnych sankcji amerykańskich – przyjętych w dwa tygodnie po ONZ-owskich – nie jest tak wyraźne i mocne, jak się spodziewano.


"POLICY PAPERS" Nr 22/2010 "Afganistan a sprawa polska"

Autor: Tomasz Otłowski |
16.06.2010

Dla przeciętnego obserwatora, nie mającego większej orientacji w sytuacji wewnętrznej Afganistanu i specyfice działań tamtejszego zbrojnego podziemia, gwałtowny wzrost aktywności operacyjnej wymierzonej w polskich żołnierzy – może budzić zdziwienie. Zwłaszcza, gdy jest to wzrost ponad stuprocentowy, a jego rezultatem jest śmierć dwóch polskich żołnierzy w przeciągu zaledwie kilkudziesięciu godzin. Tymczasem, paradoksalnie, część odpowiedzialności za taki tragiczny w skutkach rozwój wydarzeń ponosi polska klasa polityczna, tocząca właśnie zażarty bój przed wyborami prezydenckimi, w którym „karta afgańska” jest – jak się okazuje – jedną z ważniejszych. Konsekwencją takich działań jest jednak dramatyczne pogorszenie warunków bezpieczeństwa polskich żołnierzy, pełniących i tak trudną misję w niestabilnym Afganistanie.