www.fae.pl - Opinie

W opinii ekspertów przed przyjęciem Traktatu lizbońskiego rola Prezydencji w ramach systemu instytucjonalnego integracji europejskiej ulegała systematycznemu wzrostowi. Przewodnictwa kolejnych państw członkowskich UE wywierały istotny wpływ na kształt agendy projektu europejskiego. Prezydencje krajów UE zajmowały zasadniczą pozycję zwłaszcza w obszarach integracji europejskiej funkcjonujących na zasadzie metody międzyrządowej.

W pierwszej części opracowania dotyczącego polskiego przewodnictwa w UE w II poł. 2011 r. przedstawiamy aspekty prawno-instytucjonalne Prezydencji UE.

Już wkrótce część druga tego opracowania, a w niej aspekty merytoryczne i organizacyjne polskiego przewodnictwa.
 

Celem niniejszej analizy jest wykazanie skutków politycznych, jakie niosą ze sobą decyzje 31. szczytu francusko-brytyjskiego w Londynie z 2 listopada 2010 r. Podczas spotkania podpisano dwie umowy na temat współpracy w dziedzinie obronności. Pierwsza dotyczy kooperacji w zakresie sił konwencjonalnych, natomiast druga reguluje kwestie współpracy w dziedzinie nuklearnej. W tekście przedstawione zostaną implikacje, jakie będą mieć decyzje podjęte w Londynie dla rozwoju Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE oraz NATO i stosunków transatlantyckich.

Jednym z kluczowych elementów umowy koalicyjnej w dziedzinie polityki zagranicznej i bezpieczeństwa RFN, zawartej w dniu 2 października 2009 r. pomiędzy CDU/CSU oraz FDP, jest kwestia taktycznej broni jądrowej znajdującej się w bazach sił zbrojnych USA na terytorium Niemiec . Zaprezentowanie koalicyjnych postulatów przez stronę niemiecką na arenie międzynarodowej odbyło się na szczycie bezpieczeństwa nuklearnego w Waszyngtonie 13 kwietnia br. oraz w liście ministrów spraw zagranicznych krajów Beneluksu, Norwegii i RFN skierowanych do Sekretarza Generalnego NATO Andersa Fogha Rasmussena i Sekretarz Stanu USA Hillary Clinton 25 lutego br.